تأثیر نانوسیلیکا و پلی‌اکریلامید کاتیونی بر ماندگاری، آبگیری، و ویژگی‏های مقاومتی کاغذ بازیافتی از کارتن‏ های کنگره ‏ای کهنه

کاغذسازان برای ارتقای عملکرد فرآوردة نهایی کاغذی و همچنین بهبود کارآیی فرایند تولید از مواد شیمیایی متنوع استفاده می‏کنند. در حضور میزان ثابت نشاستة کاتیونی، به منزلة عامل مقاومت خشک و تا حدودی کاهندة بار آنیونی اجزای سوسپانسیون کاغذسازی، تأثیر سامانة پلی‌اکریلامید کاتیونی/ نانوسیلیکا بر میزان ماندگاری و آبگیری و ویژگی‏های کاغذ تولیدی از بازیافت کارتن‏های کنگره‏ای کهنه (OCC) و همچنین حجم آبگیری در دستگاه آبگیری دینامیکی[1] (DDJ) ارزیابی شد. نتایج نشان داد در حضور نشاستة کاتیونی کاربرد منفرد پلیمر اکریلامید کاتیونی در مقایسه با سیلیکای آنیونی در همة ویژگی‏های مورد مطالعه کارآمدتر است و موجب ارتقای ویژگی‏های مطالعه‌شده در مقایسه با عدم کاربرد این دو افزودنی می‏شود. با کاربرد سامانة نشاسته/ CPAM[2]/ نانوسیلیکا خروج حجم بالاتر آب (تا 6%) و به عبارتی کاهش مدت زمان لازم برای تشکیل ورقة کاغذی (تا 10%) ‏همراه ماندگاری بیشتر (بیش از 2%) و در نتیجه به هم پیوستن و متراکم‏تر شدن نرمه‏ها و الیاف از طریق پل‏زنی و شبکه‏سازی و همچنین کمک به خنثی‏سازی هر چه بیشتر بار آنیونی سطحی اجزای دوغاب و تشکیل دلمه‏هایی بزرگ‏تر پدید آمد. سازوکارهای متراکم‏ساز یادشده به بهبود احتمالی شکل‏گیری پیوندهای درون‌شبکه‏ای منجر می‌شود که از این رهگذر شاخص کششی را تا بیش از 45 درصد و شاخص ترکیدن را بیش از 50 درصد بهبود می‌بخشد. تأثیر نانوذرات آنیونی سیلیکا بر استحکام دلمه‏های تشکیل‏یافته توسط CPAM به صرف انرژی بیشتر برای پاره ‏کردن کاغذ می‌انجامد و بیش از 12 درصد بر شاخص پارگی می‌افزاید. بنابراین، با استفاده از سامانة پلی‌اکریلامید کاتیونی/ نانوسیلیکا، علاوه بر نرخ تبدیل بالاتر مادة اولیه به محصول و راندمان بالاتر تولید، فرآورده‏ای با ویژگی‏های کاربردی بالاتر و مطلوب‏تر نیز به دست می‏آید. [1] .Dynamic Drainage Jar [2] .Cationic Polyacrylamide